تأثیر کاربرد پلیمر ابر جاذب، ترکیبات روی و سلنیوم بر عملکرد و اجزاء عملکرد گندم دوروم

به منظور بررسی اثرات کاربرد پلیمر سوپر جاذب و عناصر روی و سلنیوم بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم دورم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه آزاد  اسلامی اراک در سال زراعی 90-89  انجام شد. عوامل مورد آزمایش شامل مصرف سوپر جاذب در دو سطح صفر و 25 کیلوگرم در هکتار، مصرف سولفات روی در سه سطح صفر، 25 و50 کیلوگرم در هکتار و مصرف سلنیوم در دو سطح صفر و20 گرم در هکتار بود.نتایج نشان داد که اثر سولفات روی بر صفات عملکرد و اجزای عملکرد دانه در سطح 1% معنی دار شد. مصرف 50 کیلوگرم در هکتار سولفات روی عملکرد دانه را نسبت به تیمار شاهد 6/13% افزایش داد. اثر متقابل دوگانه تیمارها نشان داد که محلول پاشی سلنیوم توأم با مصرف 50 کیلوگرم سولفات روی در هکتار عملکرد دانه را 14% افزایش داد. همچنین مصرف 25 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب توأم با 50 کیلوگرم سولفات روی در هکتار باعث افزایش 18% عملکرد دانه شد. همچنین با کاربرد 25 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب، 50 کیلوگرم سولفات روی و محلول پاشی سلنیوم عملکرد دانه را به میزان 19% نسبت به شاهد افزایش نشان داد.